‘Bruchterveld’ … doar stiet mien neuse altied op an
Een betekenisvolle uitspraak van Harm Rigterink, één van de leden van het eerste uur en nog steeds actief bij de jubilerende voetbalvereniging, betrokken als fanatieke supporter van het eerste elftal en als vanzelfsprekend ook bij toerbeurt de andere elftallen. Harm heeft de clubkleuren diep in zijn hart zitten.
Elke zaterdagmiddag van Hardenberg, waar Harm en zijn vrouw nu wonen, naar Bruchterveld om zijn club aan te moedigen en aanwezig te zijn bij een voetbalwedstrijd en te genieten van het voetbalspel maar ook vooral samen te zijn met andere supporters en clubmensen. De clubman van het eerste uur heeft zijn club diep in zijn hart zitten. Een glas wijn voor de wedstrijd om op te warmen en dan als 12e man op de tribune de mannen of vrouwen aanmoedigen.
We naderen ons jubileumjaar jaar en gaan met Harm terug in de tijd. Hij was al 32 jaar toen de voetbalclub in 1968 werd opgericht. Natuurlijk werd er wel gevoetbald op een ongeorganiseerde manier op de heide net buiten het dorp. Als aannemer heeft Harm een belangrijke bijdrage geleverd door de eerste kleedkamers te bouwen. Als tegenwoordig een bedrijf een club ondersteunt dan noemen we dat sponsoring. Nou, dan was Harm de eerste sponsor van de club met het ‘sponsoren’ van het eerste echte doel op een voetbalveld in Bruchterveld. De ouderen weten dat nog wel, een doel met van die houten vierkante palen.
Vanaf de oprichting heeft Harm in het bestuur gezeten als penningmeester en is hij later opgevolgd door Henk Veneman. Als 32 jarige heeft Harm ook nog een aantal jaren in het eerste elftal gevoetbald op het middenveld met een ongekende werklust, hij werd namelijk nooit moe. Vergelijken met een idool mag natuurlijk niet maar Harm herkende zich wel in het voetbalspel van Wim Jansen. Door die naam te noemen komt meteen zijn fanatieke liefde naar boven voor zijn tweede voetbalclub Feyenoord met sterren als Rinus Israël, Coen Moulijn, Wim Jansen en Willem van Hanegem. Vele jaren heeft hij de club gevolgd op open dagen en voetbalwedstrijden.
Na de eerste jaren gevoetbald te hebben op het voetbalveld aan de Wijkstraat verhuisden we tijdelijk naar de Kruserbrink in Hardenberg omdat op ons veld woningen werden gebouwd en de voetbalclub een nieuw sportpark kreeg met een nieuw stenen gebouw. Jo Otten (vader van Wim) van de plaatselijke supermarkt legde de eerste steen onder toeziend oog van Harm. Wie herinnert zich niet de gezellige derde helften in de vergaderruimte die op zaterdagen dienst deed als kantine.
Harm heeft gevoetbald tot 1978 en daarna vele jaren verdienstelijk gemaakt als vrijwilliger. Zo is hij jarenlang klusjesman geweest, logisch met zijn achtergrond als aannemer. Zonder doellijn technologie als ‘vlagger’ opgetreden bij het derde elftal. Het werk in de onderhoudsploeg en met name alles samen doen vond hij erg mooi. Plezier hebben in de dingen die je doet, als voetballer of vrijwilliger, dat is zijn motto met een knipoog.
Als een echte verenigingsman heeft Harm zich ook erg verdienstelijk gemaakt bij andere verenigingen. Zo is hij buiten het voetbal ook 52 jaar lid geweest van de muziekvereniging Excelsior met een indrukwekkend muziekverleden. Zijn liefde voor postduiven dreef hem naar de postduivenvereniging waar hij jarenlang actief is geweest. Voor zijn inzet heeft hij het erelidmaatschap van de postduivenvereniging ‘de Snelle Wieken’ gekregen.
Verder gaat Harm elke week twee keer naar zijn biljartclub om zijn moyenne aan te scherpen. Op welk niveau Harm op dit moment zijn bandstoten uitvoert vertelt het verhaal niet. Bijzonder is het verhaal dat Harm jarenlang als chauffeur heeft opgetreden tijdens bruiloften. In een dure Rolls Royce met het stuur aan de verkeerde kant de jonge tortelduifjes rondrijden door heel Nederland. Als je de foto’s niet hebt gezien dan zou je het niet geloven.
Een mooi verhaal van Harm waarin hijzelf aangeeft al die jaren vanaf 1968 een echte verenigingsman te zijn geweest en ook altijd zal blijven.
‘Bruchterveld’ doar stiet mien neuse altied op an.