In de vroege morgen vertrokken we naar Bornerbroek. Vorige wedstrijd daar met 6-1 onderuit gegaan, dus wisten we dat het een ploeg is die goed kan voetballen. Ondanks dat, zijn we sterk begonnen met goed voetbal, daardoor kwam een mooie aanval die na 2 minuten al bekroond werd met een goal van Senna op aangeven van Eline, 0-1.
Na de voorsprong moesten we alles dicht houden achterin en werden ze gevaarlijk, we hielden het goed vol en Senna kreeg de bal op het middenveld. Na een mooie solo wist hij de 0-2 te maken. Toch wist de tegenstander door de witte muur heen te komen en de 1-2 te maken en met die stand gingen we ook de rust in, met zeer tevreden trainers.
Na een positieve toespraak hadden we wel zin in een bakkie koffie, maar eenmaal toen we terugkwamen stonden de fanatiekelingen al op het veld en lag de bal al in ons doel.. 2-2. Terwijl wij juist wakker werden door de koffie, vielen de spelers in slaap, 3-2. De één na de ander kwam met pijntjes of blessures naar de kant om een wissel aan te vragen. Met veel improvisatie werk en spelers die ondanks pijntjes erin moesten lukte het en hebben we keihard gestreden. Vlak voor het einde werd het strijden beloond met de 3-3 die Rik scoorde op aangeven van Senna.
Al met al een super goed resultaat en wat een strijd hebben we geleverd, trots op de ploeg!
Volgende tegenstander was Juliana ’32, thuis op een moeilijk bespeelbaar veld. Er werd de eerste 20min heel goed voetbal voorgeschoteld maar het was wat ongelukkig in de afwerking, hier en daar een hobbeltje dat er voor zorgde dat de stand op 0-0 bleef.
Terwijl het voetbal minder werd kwam toch de eerste goal van Senna op aangeven van Eline. Kort daarna was het achterin misseboel, een eigen goal en een fout achterin bracht de stand ineens binnen 2min op 1-2. Toch wisten we voor rust het nog om te draaien door 2 goals te maken, na een solo van Senna en een assist van Maaike op Senna werd het 3-2.
In de rust had onze spion vernomen dat in de kleedkamer van de tegenstander werd besproken over het neerhalen van onze spits Senna. Ondanks een aantal pogingen hem onderuit te halen wist hij de bal af te geven op Eline die de 4-2 maakte.
Even later ging Senna met gevaar voor eigen leven een solo aan en wist alle aanvallen op hem te ontwijken en schoot de 5-2 binnen. Luuk en ik deelden elkaar onze mening over hoe sommige spelers van de tegenstander inkwamen op onze spelers, dat schoot bij de grensrechter in het verkeerde keelgat en gaf toen zijn mening aan ons op een bijzondere wijze. Nadat het gesust werd speelden we de wedstrijd keurig uit, kregen we helaas nog een tegengoal in de laatste minuut maar al met al een prima overwinning, eindstand 5-3.
Excelsior ’31 JO14-2 was de volgende, vorig seizoen erg aan elkaar gewaagd dus deze wedstrijd werd ook weer veel spanning verwacht. Voor de wedstrijd werd verteld dat de vorige keer we al snel op 0-3 voorsprong kwamen en dat we dat weer moesten doen. Dit werd keurig opgevolgd, alleen dan minder snel. In de eerste helft maakte Senna er 2 op aangeven van Eline en Ruth. Na rust werd dan toch die 0-3 gescoord door Senna die in een mooie counter de bal van Remco Nijman kreeg.
Het geluk zat wel mee dat Excelsior ’31 geen enkele kans het doel in kreeg, soms op wonderbaarlijke wijze. Tot dat ze steeds nog dichterbij kwamen en 10min voor het einde de 1-3 binnen schoten. Toen begon het ineens spannend te worden.. alleen werd er al gescoord vanaf de aftrap na een lange bal van Rik op Senna die de spanning er vanaf haalde, 1-4.
In de laatste minuut werd de eindstand nog op 2-4 gebracht maar we mochten allang blij zijn met maar 2 tegengoals en een overwinning. Hopen dat we deze reeks zo lang mogelijk voort kunnen zetten!
