’t Twidde – HHC Hardenberg 4
Voor de tweede maal dit seizoen traden wij op een wedstrijddag aan zonder een (getrainde) keeper. In de uitwedstrijd tegen Kloosterhaar was het Johan van Ruitenbeek die als veldspeler het vuile werk wilde opknappen. Afgelopen zaterdag stapte Mark Sandink naar voren om onder de lat te gaan staan. Geen verkeerde keuze, zo zou later blijken. Afijn, de kampioen van vorig seizoen kwam op bezoek – met in de gelederen onze trainer van het voorgaande seizoen, Gerjan Wanders.
Met een helder plan stonden wij om twaalf uur vijftien aan de aftrap. Toch was ons optreden in de beginfase wankelend. Ondanks de neerwaartse spiraal waarin HHC zich bevindt (drie punten uit vijf duels), wisten zij gevaarlijk te worden in onze doelmond. Maar gelukkigerwijs is Mark gezegend met een stel lange vingers, waardoor hij de pogingen kon weren. Mede door deze reddingen hadden de veldspelers de tijd gekregen om te ontwaken.
Niet veel later opende Robbert Reinders de score. Met een sierlijke slalom – een soort Olympische Super G – ging hij het strafschopgebied binnen, waarna hij al vallend afrondde in de lange hoek. Het doelpunt zorgde voor wat ruimte om de organisatie binnen het elftal op orde te brengen. Toch hadden wij af en toe geen antwoord op de A-B-C’tjes die bij door de gerenommeerde spelers van HHC op de mat werden gelegd. Voor de pauze had Rob Meijerink nog een goede mogelijkheid om de score te verdubbelen. Guus zette hem met een afgemeten dieptepass voor de keeper, maar deze weerhield Rob van het scoren.
Met de buiken gevuld met thee, Gatorade, bananen, Snickers en andere energybommen begonnen we aan de tweede helft van de wedstrijd. De suikers leken niet snel in de lichamen te zijn opgenomen, want de tweede helft was no niet onderweg, voordat duidelijk werd dat wij nog een lange weg te gaan hadden tot aan de eindstreep. HHC ging naarstig op jacht naar de gelijkmaker. Om dit te bewerkstelligen kregen zij een aantal zeer goede mogelijkheden, maar wij kwamen met de schrik vrij.
Eenmaal de storm doorstaan, was het invaller Ronald Muis die het niet naliet om de 2-0 binnen te schuiven, op aangeven van Rob. Er viel een druk van onze schouders en tegelijkertijd leek er iets te knakken bij de Hardenbergers. In het restant van de wedstrijd gaf ons dit de vrijheid om de score verder uit te bouwen naar een prachtige 4-0. We lieten zien dat we ook met een haperend ‘Kanon’ in staat zijn om doelpunten te maken.
Ronald Muis liet bij de 3-0 zien collegiaal te zijn, door Guus ter Stege te betrekken op het scoreformulier. Dezelfde Guus werd niet veel later op mooie wijze in stelling gebracht door Jens Otten. Een krommende voorzet van de één werd met het hoofd verzilverd door de ander. Met deze kopgoal is Guus met afstand onze kopscorer dit seizoen. Buiten het keurige aantal van vier gescoorde doelpunten valt ook de clean sheet van gelegenheid-goalie Mark op, die hij niet in de laatste plaats zelf tot stand heeft gebracht. Naast dit alles verdient ook het sterke optreden van onze jonge rechtsback Frank Altena een vermelding in dit verslag.
Na de 4-1 van vorige week tegen toenmalig hekkensluiter Vroomshoopse Boys heeft ’t Twidde weer drie belangrijke punten binnen gehengeld. Met nog drie wedstrijden op ons programma zijn wij nog altijd niet gevrijwaard van degradatie uit de 3e klasse (zie tussenstand). Maar feit is dat wij, met wedstrijden tegen Hardenberg ’85, SCD ’83 en DOS ’37, het lijfsbehoud nog volledig in eigen hand hebben.
Volgende wedstrijd: SCD ’83 2 – ’t Twidde, aanvang 12.30 uur.
