Op weg naar het 50-jarig jubileum worden diverse invloedrijke (ex-)clubleden door de jubileumcommissie benaderd om een verhaal met ons te delen. Deze uiteenlopende, persoonlijke verhalen zullen ons herinneren aan romantiek, verdrietige momenten en sportieve prestaties binnen vijftig jaar voetbal in Bruchterveld. Henk Veneman heeft zich de voorgaande aflevering – zacht uitgedrukt – flink uitgeleefd (lees het hier). De volgende persoon die wij hebben benaderd om met ons, jullie, jou en mij een verhaal te delen is Hein ten Brinke geweest. Hij heeft dit aanbod aangegrepen en betitelde zijn stuk: “Terug in de Tijd”. Veel leesplezier.
Terug in de tijd
De aanloop
Ergens in 1967 werd op een verjaardag bij mijn schoonfamilie in Bruchterveld druk gepraat over het oprichten van een voetbalvereniging in Bruchterveld. Ik heb toen richting mijn zwagers van de familie Schepers, Lub, Derk, Bé, Harm en Henk (Arend en Jan waren toen nog wel erg jong) aangegeven dat ik wel trainer wilde worden als er een voetbalvereniging van de grond zou komen. In die tijd was ik trainer van de A-junioren van HHC.
Na een gesprek met het bestuur van de net opgerichte voetbalvereniging (Gerrit Drenthen, Henk Veneman, Henk Schepers, Gerrit Jan Jonkeren, Harm Richterink en Allard Weiden) in het gebouw in Ebbenbroek werd ik aangesteld als eerste trainer van de vv Bruchterveld.
Voor mij een drukke periode omdat ik twee avonden in de week de A-jeugd van HHC trainde en twee avonden in de week het eerste elftal van Bruchterveld. De begeleiding van het eerste elftal op de zaterdagmiddag was voor mij niet mogelijk; ik was onder contract bij HHC en we waren met de A1 jeugd kampioen geworden en gepromoveerd naar de Hoofdklasse.
In het eerste jaar na de oprichting is Bruchterveld op een verdienstelijke 4e plaats geëindigd. Daarna werd ik gevraagd om volledig in dienst te komen bij de vv Bruchterveld. Na lang aarzelen ( en natuurlijk onder stevige druk van de familie Schepers) heb ik besloten op het aanbod in te gaan en met de volledige medewerking van HHC , werd ik “full-time” trainer van Bruchterveld.
Grandioze tijd
Dit was het starschot van een grandioze tijd. Van het begin af aan heb ik alles mee mogen maken. De eerste trainingen in het donker onder de straatlantaarns ( later kwam er gelukkig betere verlichting); de uiterst gezellige nabesprekingen van de wedstrijd in het magazijn van de winkel van Jo Otten; en de fantastische sfeer in en om het veld. Op het toenmalige wedstrijdveld staan nu de woningen aan de Wijkstraat en de woningen aan de Holtropstraat, waar wij nu al bijna 40 jaar wonen.
Gerrit en Bertha Drenthen
Ik heb altijd ontzettend veel respect gehad voor Gerrit en Bertha Drenthen. Altijd stonden ze klaar voor “de voetbal” en ze hebben ontzettend veel betekend voor de vv Bruchterveld. In de beginjaren was er nog geen accommodatie en of er nu een bespreking was of een feestje; het kon altijd bij Gait en Bertha thuis. ’s Avonds na de training dronk ik daar altijd steevast een kop koffie en aansluitend een pilsje.
“Bruchterveld bijt in Veluws zand”
Waar clubs als HHC, Bergentheim en Kloosterhaar het moesten doen met een klein wedstrijdverslagje in de krant van maandag, kreeg de vv Bruchterveld wekelijks een bijna redactioneel hoofdartikel op de sportpagina van “Dagblad van het Oosten”. Verantwoordelijk hiervoor was de verslaggever van Dagblad van het Oosten, onze eigen Jan Botter. Jan heeft met z’n vele wedstrijdverslagen de voetbalvereniging Bruchterveld uitstekend op de kaart gezet. Krantenkoppen in chocoladeletters zoals “Bruchterveld bijt in Veluws zand” (na een nederlaag in Heerde) spraken tot de verbeelding. Tijdens de thuiswedstrijden stond Jan altijd naast mij op de smalle strook van het voetbalveld (daar mocht nl. geen publiek staan).
Kampioen
In het seizoen ’71-’72 draaiden we erg goed en konden we thuis kampioen worden tegen het Zwolse HTC 2. Een gelijkspel was voldoende voor de titel, maar tot verdriet van alles en iedereen (heel veel publiek langs de lijn) werd de spanning ons teveel en verloren we de wedstrijd met 0-1 en daarmee ging het kampioenschap aan onze neus voorbij. Vanaf het dak van het dorpshuis werd de wedstrijd op een 8mm film vastgelegd door “Lotto”Harm Richterink.
Het seizoen daarna was het wel raak. Voor de belangrijke uitwedstrijd tegen het Zwolse ZAC gingen we met twee afgeladen supportersbussen naar Zwolle. We wonnen deze wedstrijd met 0-3 en werden daarmee ongeslagen kampioen in de derde klasse van de afd. Zwolle. Aansluitend een fantastisch feest en op de kampioensreceptie liep bijna heel Bruchterveld uit om ons te feliciteren.
Kort na het kampioenschap heb ik afscheid genomen van de vv Bruchterveld. Ik was door het bestuur van HHC gevraagd om daar jeugdtrainer te worden en ik het dat aanbod geaccepteerd. Gelijktijdig met mij is toen de uitstekende linksbuiten van Bruchterveld, Bert Muis, naar HHC vertrokken. Ik werd er toen van verdacht Bert overgehaald te hebben om mee te gaan naar HHC. Ondanks dat dit absoluut niet waar was heeft dit aanvankelijk nogal wat kwaad bloed gezet in Bruchterveld. Bert heeft zelf het besluit genomen om naar HHC te gaan. Later is dit in goede verstandhouding uitgepraat met de vv Bruchterveld.
Ik kijk met ontzettend veel plezier terug op de tijd dat ik actief ben geweest voor de vv Bruchterveld en ik wens de vv Bruchterveld veel succes toe en een grandioos jubileumfeest.
Hein ten Brinke.
In 50 jaar bijna niets veranderd 🙂
