Het was weer ouderwets billen knijpen geblazen bij onze dames. De huidige nummer laatst, Bruchterveld dus, tegen de nummer 1, Oranje Nassau Vr1 op sportpark de Noppenweide op veld 1. We lijken sinds een aantal weken de goede richting ingeslagen, maar kunnen we dit ook volhouden tegen de absolute top van de competitie?

Het ware voordeel wat je hebt als underdog blijft toch wel een beetje de onderschatting die tegenstanders hebben. Je zou toch zeggen sinds de laatste 5 punten gepakt tegen, toch wel, gerenommeerde tegenstanders sinds 18 maart zou wat waarschuwing moeten geven. Toch blijkt niets minder waar als we beginnen aan de wedstrijd tegen koploper ON. De gasten zetten de eerste (kleine) 10 minuten flink de druk erop, maar op een bal op de lat boven Lara na, houden we relatief gemakkelijk stand. Hierdoor komt er bij ons ook wel wat meer moed en kapsones los. Bij tijd en wijle combineren we er op het middenveld bijzonder lustig en vrij op los. Interim aanvallende middenvelder Sylke laat zien hoe je vrije ruimtes benut. Naast haar verdedigende taken onttrekt ze zich meermaals goed van haar tegenstander om de ruimte linksachter bij ON eens flink te benutten. Haar eerste voorzet beland op het hoofd bij interim linksvoor Daniek vd Berg. Helaas kan zij de bal niet genoeg richting meegeven om te scoren. Ook Inge krijgt nog een dot van een kans als ze slinks loert op de fout bij de ON verdediging. Haar schot wordt nog zeer knap gepareerd door de Almelose goalie. ON laat zich in de eerste helft bijzonder weinig zien voor onze goal. Mede dankzij Luisman, die met name het eerste kwartier overal te vinden was om zich voor de bal te smijten als het ware. En ook Iris, die zich al een week lang mentaal aan het voorbereiden was op deze pot + de daarbij horende directe tegenstandster, gooit alles in de strijd om haar taak te volbrengen. De sterke spits van Oranje Nassau wordt slechts twee keer echt gevaarlijk. De eerste keer helpt ze haar eigen kans om zeep door bijzonder theatraal te vallen in de 16 na licht contact met Jeska en Iris. Vlak voor de rust stuit ze eerst op de voet van Lara, die een tamelijk puike reflex laat zien, en de rebound schiet ze hard tegen de bovenkant van de lat.

 

Al met al een eerste helft waarin wij het betere van het spel hadden, zeker op basis van teampower en doordachte opbouw. De tweede helft, wisten we, ging het pas echt gebeuren. ON zal de druk flink gaan opvoeren, met één of twee wedstrijden meer als hun directe tegenstanders en slechts 4 punten voorsprong hing er veel af van vandaag voor de dames uit Almelo. Winst was de enige remedie om de laatste touwtjes strak te houden richting de finish. Daarvoor moest er wel uit een ander vaatje getapt worden dan in de eerste helft. Dat deden ze dan ook zeker.

 

ON ging er flink bovenop in de tweede helft en kwam vaak met 8/9 man op om ons het leven ongelooflijk zuur te maken. Dit kostte flink krachten, zowel van hen als van onze dames. Het grote voordeel was wel dat wij niets te verliezen hadden, en dus ook niets te zeuren. De grootste tegenstander van ON vandaag waren ze vandaag zelf. Elke halve overtreding werd aangepakt om moord en brand te schreeuwen, en Bruchterveld Vr1 hield de koppies hieronder (af en toe) best wel heel koel. Dit neemt natuurlijk niet weg dat onze jonge dames zich wel sterk overeind hield, ook in deze spannende dying seconds.

Er moesten dan ook nog flink wat vrije trappen onschadelijk gemaakt worden. Want in de ijver om een kans te voorkomen moet er zo nu en dan eens met scherp gespeeld worden. Één vrije trap werd er royaal naast geschoten door de neemster zelf. Een ander werd met gevaar voor eigen leven geblokt door Jeska. Weer een ander werd door Lara over getikt. En ondertussen zeurde ON maar door dat het allemaal niet eerlijk ging. Een scala aan corners kon Oranje Nassau ook niet buitmaken. Het allerlaatste slot offensief was zelfs nog voor ons wanneer ON met knikkende knietjes nog twee corners krijgt te verwerken. De eerste daarvan wordt zelfs nog bijna de spreekwoordelijke deksel op de neus van Oranje Nassau, maar dit blijkt te veel van het goede.
Het laatste fluitsignaal is wederom verlossend. En wederom is er loon na knetterhard werken voor onze dames. Vanaf deze kant willen we ook alle supporters bedanken voor hun aanwezigheid deze memorabele zaterdagmiddag en natuurlijk scheidsrechter Gerard Westenbroek die na 55 jaar lang, trouwe dienst op de velden in regio Oost zijn fluitje in de wilgen zal gaan hangen. Gerard, we hebben van je genoten in de goede en de slechte tijden, we hopen je snel nog eens te zien langs de lijnen!
Voor ons rest slechts nog twee wedstrijden. Hulzense Boys thuis en Den Ham uit. De nummer voorlaatst en de nummer vóór-voorlaatst. Met al het geluk van de wereld en het ongelooflijke doorzettingsvermogen wat wij de afgelopen weken hebben laten zien, zou het zelfs nog kunnen dat wij de rode lantaarn afdragen op de laatste speeldag. Dit zou zeker de kers op de taart zijn van een tweede seizoenshelft waarin veerkracht het magische woord blijkt. Ongeachte de uitkomsten, gaan wij met veel plezier en opgeheven hoofd dit seizoen uit spelen.