Bruchterveld – Hellendoorn, het kleinste clubje uit de 3e klasse tegen een van de titelkandidaten. David tegen Goliath.
In de heenwedstrijd verloor Bruchterveld met 4-1, waar vooral persoonlijke fouten werden afgestraft door het sterk counterende Hellendoorn, maar waar verder niet slecht werd gespeeld.

Situatie nu vooraf: Hellendoorn strijdt met de buren van de Zweef en Oranje Nassau om de titel, daarna komt SVVN in niemandsland en daaronder kan ongeveer iedereen theoretisch nog degraderen.
Het bestuur van de bezoekers was blijkbaar van tevoren al behoorlijk in de war van het bezoekje aan Bruchterveld, want ze zaten al aan de groen-witte koffie in de bestuurskamer in Bergentheim, voordat men er achter kwam dat Bruchterveld toch een paar kilometer verderop lag.
Wat dit een veeg voorteken?

Bruchterveld begon de wedstrijd zonder de zieke coach Lamberink. De taken werden waargenomen door assistent Gert Veneman en de geblesseerde Rienk van der Veen.
Het eerste wapenfeit was van Hellendoorn. Boy Sasbrink schoot hard en laag in, maar Godeke ging katachtig naar de hoek.
Hellendoorn zette hoog druk en Bruchterveld kon in eerste instantie alleen maar tegenhouden. Dat lukte een klein kwartiertje. De gasten konden ongestoord (!?) een korte corner nemen en de indraaiende voorzet van Hendriks viel mooi op het hoofd van Bouwhuis, 0-1.
Binnen de minuut had Sem Schoot Uiterkamp de wedstrijd al in het slot kunnen gooien, maar hij miste opzichtig. Daarna de kans voor Lopes Macedo, maar ook hij faalde, zoals ook Roan Nahuis en opnieuw Lopes Macedo er niet in slaagden Godeke te passeren.
Na een lastig eerste halfuur pas de eerste mogelijkheid voor de Tricolores. Roeleveld zag zijn schot via een tegenstander naast het doel gaan. Enkele minuten later eenzelfde actie, maar nu een gerichte boogbal van afstand waartegen de ver voor z’n hok staande Max Hulsebos geen verweer had, 1-1. Nota bene het eerste schot tussen de palen.
Bruchterveld kreeg de smaak te pakken en met een spetter van Rutger Dijk op de vuisten van Hulsebos was het dichtbij het tweede succes.
Toch was de 1-1 ruststand een zeer voordelige voor de Tricolores, gezien de vele grote mogelijkheden die de gasten hadden laten liggen.

De tweede helft verliep anders, Hellendoorn zette niet meer zo hoog druk en de Bruchtervelders konden zich er gemakkelijker onder vandaag spelen. En juist op ’t moment dat je denkt lekker in de wedstrijd te zitten slaan de gasten weer toe. Een prachtige steekpass van regisseur Hendrix op Lopes Macedo, die een fractie eerder bij de bal was dan Godeke en de 1-2 was een feit.
Bruchterveld was even van slag, enkele minuten later weer een flitsende counter die door Hellendoorn slecht werd uitgespeeld. Aan de andere kant smoorde een harde inzet van Rutger Dijk in een mêlee van spelers.
Na ruim 70 minuten vonden de beide Bruchterveld coaches het tijd voor dé wissels. Eerst kwam Niels Lubbers voor de hardwerkende Koen Dijk. Hij stond amper drie minuten in het veld of hij kopt een perfect aangesneden vrije trap van Nick Ros prima binnen, opnieuw Hulsebos hevig grabbelend en vertwijfeld achter latend.
2-2 met nog zo’n kwartier op de klok, zou er dan toch een stunt inzitten? Een puntje tegen deze goede ploeg na de matige prestatie van vorige week tegen de buren, wat nooit het predicaat van derby mocht hebben, dat zou toch een prestatie van formaat zijn? De volgende wissel was Luuk Benjamins voor Julian Smit. Luuk ’s eerste minuten na lang blessureleed.

Bruchterveld werd teruggedrongen en gokte, hevig vechtend en nu wel “met het mes tussen de tanden”, noodgedwongen op de counter. “Alle lange ballen op Luuk”, zo leek het devies en klonk het langs de zijlijn.
Hellendoorn probeerde van alles, maar zonder al te veel te creëren in deze fase. En zowaar, het wonder geschiedde.
Een lange hijs naar voren. Benjamins kapt een man uit en wil een streep produceren, maar zijn matige stuitertje over het harde veld verrast keeper Hulsebos volledig die al half op de grond lag en de bal door z’n vertwijfelend graaiende handen ziet gaan. Het zag er eerder komisch uit dan fraai, maar de totaal onverwachte 3-2 was wel een feit. De laatste paar minuten werden overleefd en toen arbiter van dienst de heer Mulder uit Almeloooo (hij scoorde overigens een dikke voldoende! Puik gefloten) voor de laatste keer floot, was de stunt compleet!

Voor Hellendoorn betekent het verlies een gevoelige tik in de strijd om de titel en voor de Tricolores een ferme stap richting klasse behoud!
Volgende week gaan de Tricolores op bezoek bij een andere titelkandidaat Oranje Nassau.

Het interview met Rutger Dijkhttps://www.youtube.com/watch?v=QIq0k8lVVyE

en de komische 3-2 van Luuk Benjamins.https://www.youtube.com/watch?v=5-eabW7MZf4

Hierbij de foto’s van Jan van der Veen