Na het spektakelstuk op eigen gras vorige week stond vandaag de lastige pot tegen HHC vr2 op het programma. Een team wat het net als wij eigenlijk veelal te boek staat als een reagerend team. Strijden voor meters op het middenveld en flink in de duels. Begin dit seizoen werd het in Bruchterveld 1-1, door een goal van Lotte en een late aansluitingstreffer van HHC. Kampioen kansen creëren zijn we allebeide niet, zo bleek vandaag ook maar weer eens.
Nadat we, net als alle voorgaande jaren, weer in kleedkamer 14 waren gestopt met nog drie andere bezoekende vrouwenteams, ging om 12:30 het balletje rollen op het plastic gras direct naast het hockeyveld. Waar normaliter wij toch wel eigenlijk altijd het onderspit moeten delven op het gebied van fysieke uitstraling, zijn de HHCers bij kans nog jonger, kleiner en slanker dan wij. Toch, zoals al gezegd, moeten beide teams het hebben van fysieke inzet in de duels. Kansen, als ze er al komen, vallen veelal uit de lucht op goed geluk. De eerste kans is voor Inge die een hoge bal over de verdediging op waarde inschat. De weg naar het doel leek vrij, maar het schot had niet genoeg kracht of richting om de HHC keepster te verassen. Ook Mette mag even later doorlopen richting HHC goal, maar ook haar inzet is niet scherp genoeg. Een corner voor eigen goal wordt onschadelijk gemaakt door Anne die het luchtduel aangaat met haar directe tegenstander, waarna Lara simpel kan oppakken. Net voor rust is Danique erg attent bij een fout in de opbouw. Ze snoept de bal eenvoudig af van de pruttelende centrale verdedigers, maar helaas kan haar inzet ook niet omgezet worden in en doelpunt. Aan de andere kant trappen de HHC vrouwen nog twee ballen in de sloot achter het goal van Lara.
Na de rust is het tegen de zon inkijken, dit is vooral de eerste minuten flink wennen. Dit levert wederom wat halve momentjes op voor HHC, maar niets om echt over naar huis te schrijven. Inmiddels worden jarenlange vriendschappen tussen de speelsters van beide partijen teniet gedaan met wat onvriendelijkheden over en weer. Zelfs de scheidsrechter vind het soms maar wat saai worden en geeft dan zo af en toe een onnodige vrije trap op de rand van onze zestien, maar ook die leveren niets op voor HHC. Pas in de laatste 3 minuten zijn er nog momenten voor beide teams. Eerst HHC, wat er eindelijk eens echt doorheen lijkt via de linksbuiten van het team. Linde en Mariël kunnen allebei nog bliksemsnel reageren door naar binnen te trekken en door te dekken. De linksbuiten perst er nog een legje uit naar de spits die inmiddels bij de penaltystip was uitgekomen, maar daar was precies Linde die de bal een roei uit de zestien kon geven. Even later aan de andere kant was het Inge op haar laatste adem, die er nog een scherpe lage voorzet uit perst, Lotte bij de tweede paal krijgt haar voet er nog wel tegenaan maar kan niet genoeg richting geven.
Geen spectaculaire pot dus, en ook geen spectaculaire uitslag. HHC blijft met 4 punten verschil één plekje boven ons staan. Onder ons gingen Heino en Nieuwleusen het bos in. De eerstvolgende tegenstander waar we ons zorgen over moeten maken is ASC Dalfsen. ASC begon de competitie zeer matig, maar lijkt nu toch wel stevig op stoom te zijn gekomen met winst tegen Wierden en nummer 4: Den Ham. Twee ploegen op stoom, dus een interessante pot om te komen kijken volgende week om 14:30 op het hoofdveld in Bruchterveld!
