Het was al met al een bijzonder roerige week in het kamp van onze vrouwen deze week. Begin deze week maakte trainer Tonny Post een einde aan de samenwerking, en moest er toch op zeer korte termijn ineens dingen geregeld worden zo vlak voor de hervatting van de competitie. En wat voor hervatting: achtereenvolgens staan er een paar pittige partijen op het programma waarbij we alle steun nodig hebben die we konden krijgen. Gelukkig was al daar het voorbeeld der Bruchterveldse voetbalvrouwen: Marjolein Evers, die zich vrijwillig in de rol van coach wierp. Daarvoor kunnen we haar niet genoeg dankbaar zijn.
Aan de andere kant waren er ook ups. Een zeer grote trainingsopkomst, het oog op een volle fitte selectie (17 vrouw sterk), en mooie nieuwe trainingspakken gesponsord door HAWE. In onze nieuwe trainingspakken en met die volle, nog niet geheel fitte selectie, gingen we als één unit richting Hellendoorn. Alwaar een ware kraker op het programma stond, tussen de nummer 3 (Vv Hellendoorn) en de nummer 4 (Vv Bruchterveld). Met slechts drie punten tussen ons in, een waar zes-punten-duel in de maak.
Hellendoorn kwam begin dit seizoen bij ons op bezoek, om ons op eigen veld met 1-6 van de mat te spelen. Dat ging ons vandaag sowieso niet overkomen. Al was het wel meteen duidelijk dat Hellendoorn die uitslag wel zag zitten. Het nam meteen veel initiatief en had een aantal bijzonder vaardige speelsters lopen voorin en op het middenveld. Speelsters die nog al eens van positie wisselden, wat het voor ons bij tijd en wijlen lastig verdedigen maakte. VV Hellendoorn was duidelijk zo’n ploeg uit de tweede klasse die het liefst breide tot het alleen voor de goal stond. Laten dit nou net de ploegen zijn waar wij goed tegen kunnen voetballen/verdedigen. Pas na een minuut of tien kwam een eerste schot op doel van een afstandje, deze kon net genoeg verwerkt worden door Lara tot corner. Drie hectische corners volgde elkaar in rap tempo op. De eerst werd door Danique bij de tweede paal uit de doelmond gekopt, de tweede werd miraculeus genoeg van de lijn gewerkt door Lara en een ook de derde kwam tot vlak voor de lijn tot stilstand onder de kont van Lotte.
De dames van Hellendoorn zaten er bovenop, wat kort spelen enorm lastig maakte. Het was maar zelden dat onze achterhoede de bal vrij kon spelen om te zoeken naar een goede vervolg zet. Maar uit die paar schaarse keren werden we tot twee keer toe enorm gevaarlijk via rechtshalf Sylke. Even leek het kwartje zelfs onze kant op te vallen, maar tot twee keer toe bracht de Hellendoornse keepster nog redding. Met 0-0 op het bord werd er dan ook gerust.
Interim coach Marjolein bracht ons in de rust het nodige bij tijdens de thee. Het was duidelijk een lastige pot, en dat ging het ook blijven, maar geheel kansloos waren we ook niet. Na de rust gooide Hellendoorn nog wat meer olie op het vuur. Het ging duidelijk voor de volle winst. Maar zoals we als één unit gekomen waren, zo stonden we ook als één unit op het veld. Iedereen hield zich vol aan haar verdedigende taken en perste waar dat nog binnen de machten lag een aanvalletje uit de benen. De corners van Hellendoorn werden minder gevaarlijk, maar het veldspel was toch voornamelijk voor de gastvrouwen. Het schoot nog twee keer onsuccesvol op goal, alvorens via een ware scrimmage en een vreemde kluts de bal van net buiten de zestien over alles en iedereen heen viel in de goal. Het onvermijdbare leek te zijn gebeurd. Enkel maakte Hellendoorn één fout door op dezelfde wijze door te blijven razen naar voren. Hierdoor maakte het zichzelf af en toe ook echt te onrustig en werden ballen verspeelt op het middenveld. Daarvan konden wij dan weer gebruik maken, want achter de verdediging lagen zeeën van ruimte. Iets waar onze snelle behendige halven wel raad mee weten. Na een aantal mislukte pogingen om zelf het net te vinden koos Sylke dit keer voor een voorzet en die vond Hesther. Hesther lobde de bal heel leep over de keepster heen en zette ons weer op gelijke hoogte. Even, heel kort, maar ook dat mag gezegd worden, hadden wij het veld overwicht te pakken. Hellendoorn leek wat van slag en paniekerig. Een lichtje leek te gaan branden aan het einde van de tunnel, maar helaas werd de tunnel snel weer donker en lang.
Nog een goede 15 minuten was het vechten voor wat we waard waren. Zo vaak valt die bal dan net in extremis nog in de goal, maar vandaag niet. Een maximale teamprestatie en zeker een fijne wedstrijd in aanloop naar het thuisduel tegen koploper OZC volgende week. Wij trappen om 14:30 af, kom dat zien!
