Staande ovatie voor VR1
Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd tegen Veendam 1894 gepland. Na een duidelijke bespreking vertrokken we, te vroeg voor enkelen, om 10.15 uur naar sportpark de Langeleegte. Na drie verloren wedstrijden waarin wij de voetballende en bovenliggende partij waren werd het nu toch echt tijd om onszelf te belonen.
De opdracht om vanaf het begin meteen druk te zetten en ons vooral niet te laten kennen werd door iedereen goed uitgevoerd. Wij konden, net als voorgaande wedstrijden, ons spel spelen en lieten de tegenstander achter de feiten aanlopen. De eerste tien minuten hebben we meer kansen gecreëerd dan ooit tevoren. We waren gevaarlijk en voelden aan alles dat we dichtbij een doelpunt zaten.
In de 12e minuut was het dan zo ver. Het spel werd van rechts naar links verlegd en Inge werd weggestuurd, ze kreeg ruimte en maakte hier optimaal gebruik van. Vlak buiten het zestienmetergebied schoot ze de bal hard in de verre hoek. Een prachtige goal, maar nog belangrijker: 0-1.
We bleven de overheersende partij en gaven weinig weg. Ook na de 0-1 pakten we door en bleven druk houden op de helft van de tegenstander. Ongeveer acht minuten later werden we hier opnieuw voor beloond. Kaylee kreeg de bal aangespeeld en kwam met een actie het zestienmetergebied binnen. Ze kreeg maar een beetje ruimte, zag een mogelijkheid en bedacht zich geen moment: de korte hoek. Een goed uitgedachte en strakke goal maakte de 0-2.
Na 30 minuten merkten we dat we teveel van onze voorhoede vroegen, waarschijnlijk door ons enthousiasme. We vertraagden ons tempo en wilden de eerste helft gecontroleerd uitspelen. Hierdoor kreeg Veendam meer ruimte en werd het één keer erg spannend voor ons. Gelukkig stond daar onze invalkeepster, Tamar, met een geweldige redding.
Rust. Ons actieplan voor de tweede helft: nog één of twee goals maken en naar huis gaan met de drie punten.
Dit plan pakten we niet meteen goed op. Veendam zette (natuurlijk) meer druk en wij waren wat zoekende. Gelukkig werd dit snel opgelost en konden wij ons spel weer maken. We merkten frustratie en vooral vermoeidheid bij de tegenstanders. Dit was het moment om de wedstrijd uit te spelen… En dat gebeurde.
Aan de linkerkant kwam Inge vrij te staan en ze deed een goede poging; op de lat. Gelukkig stond Jeska daar precies goed voor de rebound en schoot de bal hard tegen het net: 0-3. Hierna hebben we nog veel steekpasses gegeven en aanvallen gecreëerd maar een vierde doelpunt zat er niet in. Na 90 lange en zware minuten voor de Veendammers werd er afgefloten. Onze eerste drie punten, EIN-DE-LIJK!
We werden zelfs met een staande ovatie ontvangen in ons clubhuis, wat een heerlijk gevoel! Dit spel en dit gevoel gaan we meenemen naar aanstaande zaterdag, dan mogen we thuis spelen tegen Gorecht VR1 om 14.30 uur, komt allen!
