In de aanloop van dit seizoen werd ons, na jaren ritjes naar noord, de derde klasse Oost toegewezen. Een op het eerste gezicht fraaie competitie, met twee teams uit de zondagcompetitie, twee degradanten uit de tweede klasse en verdere vaagbekende en niet bekende clubs. Een competitie waar wij aanvankelijk van dachten dat we het daar wel eens heel lastig in konden gaan krijgen. Welliswaar was die gedachte niet geheel incorrect, maar toch staan we na een week of 4/5 nu toch op een keurige 5de plek.
Vandaag mochten we aantreden tegen een vaagbekende, namelijk KOSC VR1. Vaag bekend via het inmiddels opgeheven Bruchterveld Vr2, wat het in de vierde klasse nog wel eens tegenkwam. Destijds leuk potjes voetbal, waarbij het meestal erg gelijk op ging. Inmiddels kunnen we stellen dat er aan beide kanten veel veranderd is en zodoende treffen we elkaar vandaag in de derde klasse. Waar wij leuk meespelen in de competitie heeft KOSC het duidelijk lastig, het won slechts één partij van de nummer laatst Bon Boys Haaksbergen, waar wij vorige week nog punten mochten ophalen.
Dit verschil was dan ook meteen duidelijk. Vanaf het eerste fluitsignaal, van supersubscheidsrechter B. Meijerink die een halve seconde voor aanvang bij de zaterdagtrappers vandaan werd geplukt nadat de bondsofficial een no-show bleek (onze dank hiervoor nogmaals!), waren wij duidelijk de bovenliggende partij. KOSC kwam weinig tot niet in de buurt van onze zestien, maar ook voor ons was het even zoeken. De gasten lieten ons enorm veel ruimte, met name op het middenveld, maar hoe hier mee om te gaan leek in eerste instantie nog wat lastig. KOSC had welgeteld twee speelsters die met kop en schouders boven de rest uitstaken, de aanvoerder/laatste vrouw en de keepster. Hier voorbij komen was dan ook onze voornaamste taak, uiteraard. De eerste gevaarlijke momenten van ons kwamen van niet veel verder dan de zestien. Een schot van Danique op het dak van het doel en ook Daniek mocht nog een keer opstormen, maar ook haar inzet trof geen doel. De grootste kans was voor Kaylee, een strakke voorzet van links werd nog dusdanig getoucheerd dat Kaylee haar voet er niet meer goed achter kreeg. Zo bleef het ondanks het enorme overwicht lang gelijk. Pas na een minuut of veertig konden we de eerste corner nemen, hiervoor was Inge natuurlijk de persoon. Zij mocht de bal vanaf rechts met haar linkerbeen indraaien, en dat deed ze. De bal viel buiten het bereik van alles en iedereen in de verre hoek waar geen KOSC speler opgesteld stond.
Zo konden we de rust in met een fijn gevoel, een voorsprong en duidelijk de touwtjes in handen. Maar ook wij wisten beter dan dat, één goal is vaak niet genoeg en deze tegenstander kon makkelijk opgerold worden. Zo gingen we rustig verder waar we in de eerste helft waren gebleven. Danique die aan het eind van de eerste helft geblesseerd uitviel, werd vervangen door Sylke. Dit zorgde voor meer snelheid en actie op de flanken. Even 5 minuutjes leken de vrouwen van KOSC iets meer van het spel te hebben na rust, maar de verdediging onder leiding van Tessa gaf geen krimp. Ook beide buitenspelers hadden eigenlijk weinig in te brengen tegenover onze backs Linde en Jeska. De 2-0 maakte definitief een einde aan de dromen van KOSC en was een aanval uit het boekje. Inge ontving de bal uit een uittrap op de rechterkant en combineerde daar even kort met Sylke. Deze kon vervolgens naar binnen trekken en vond linkshalf Mette op de rand van de zestien. De lange keepster stond op het punt uit te komen en dus schoot Mette bijzonder beheerst de bal over de keeper net onder de lat binnen. Ook de 3-0 liet niet lang op zich wachten en was wederom van klassieke, doch prachtige eenvoud. Aanvallende middenvelder Hesther kreeg de bal op een meter of 25 van de goal, zij stak hem tussendoor op Sylke. Deze zag de keepster al naar haar toekomen, maar zag ook Ellemijn links van zich vrijstaan. Die had vervolgens de eervolle taak de bal in het lege doel te schuiven. Zoals u kunt lezen was er met vlagen heel mooi spel te zien voor de supporters die niet besloten hadden om de lange reis naar Bergentheim af te leggen (Wat wij trouwens enorm leuk vonden!). Vlak voor het laatste fluitsignaal was er ook nog een vierde doelpunt te maken. Een op het eerste gezicht ongevaarlijke situatie loopt mis achterin bij KOSC wanneer de keepster (onnodig) wil ingrijpen. Ze zorgde helaas wel voor een gevaarlijkere situatie door Mette zo vrij te zetten voor het goal.
Al met al een mooie wedstrijd voor ons waar we met een fijn gevoel op terug kunnen kijken. Geen moment was er echte paniek op het veld, en alles was eigenlijk vanaf minuut 2/3 onder controle. Een controle die we 90 minuten lang hebben vastgehouden en uitgedrukt hebben in mooie cijfers. Chapeau! Op naar volgende week, thuis tegen oude bekende Heino! Wij spelen om 12:30 op het kunstgras. Een mooi voorafje voor de wedstrijd van onze heren, komt dat zien!
